قرةالعین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| طاهره قرةالعین | |
|---|---|
 طرحی خیالی از چهره طاهره قُرةالعَین |
|
| نام اصلی | فاطمه زرین‌تاج |
| زمینه کاری | شاعر و مبلغ آئین بابی |
| ملیت | ایرانی |
| زادروز | ۱۲۳۰ تا ۱۲۳۳ (قمری) قزوین |
| پدر و مادر | آمنه خانم قزوینی, محمدصالح برغانی قزوینی |
| مرگ | ۱۲۶۸ (قمری) باغ ایلخانی٬ تهران |
| جایگاه زندگی | قزوین٬ تهران٬ کربلا٬ نور |
| جایگاه خاکسپاری | تهران |
| در زمان حکومت | محمدشاه٬ ناصرالدین‌شاه |
| رویدادهای مهم | برداشتن روبنده در واقعه بدشت، اعدام به روش خفگی |
| لقب | ام‌سلمه |
| سبک نوشتاری | شعر عرفانی |
| تخلص | طاهره |
| همسر(ها) | ملا محمد برغانی |
| مدرک تحصیلی | اجتهاد |
| شاگرد | سید کاظم رشتی |
| اثرپذیرفته از | مولوی٬ سید علی‌محمد باب |
پدر و مادرش هر دو مسلمان و مجتهد بودند. وی همانند یکی از عموهایش ابتدا به شیخیه گرایش پیدا کرد و برای مدتی رهبری بخشی از شیخیه در کربلا و عراق را به دست گرفت. با علنی شدن دعوت سید علی‌محمد باب، طاهره به وی گروید و بدون آنکه موفق شود تا پایان عمر او را از نزدیک ببیند، در زمره نزدیک‌ترین یاران او درآمد. او نخستین زن بابی بود که روبنده از صورت برگرفت و اعلام نمود که با آمدن آیین بیانی ، احکام اسلام ملغی شده‌است.
او به اتّهام دست داشتن در قتل عموی بزرگش محمدتقی برغانی معروف به «شهید ثالث» بازداشت شد و سه سال بعد، مدتی پس از ترور نافرجام ناصرالدین‌شاه و همزمان با بسیاری از بابیان دیگر، در تهران به جرم ارتداد اعدام شد.
از طاهره اشعاری باقی مانده‌است که بر سر انتساب پاره‌ای از این اشعار به وی اختلاف نظر وجود دارد. از سویی طاهره تفسیری انقلابی از بابی‌گری ارائه کرد که موجب جدایی در جامعه بابی‌ها در ایران و عراق گردید ولی از سوی دیگر همین تفسیر باعث پیوند موعودگرایی با مفهوم باب شد. طاهره برترین شخصیت زن در آیین بیانی و سومین و شناخته‌شده‌ترین شخصیت زن در آئین بهایی است. برخی نویسندگان معاصر او را فعالی فمینیستی معرفی می‌کنند. اما دیدگاه مقابلی٬ تفسیر فمنیستی از اقدامات طاهره را رد می‌کند و کارهایی مانند برداشتن روبنده در واقعه بدشت را بیشتر نمادی از الغای شریعت اسلام و اعلام شریعتی نو به رهبری سید علی‌محمد باب می‌داند.
No comments:
Post a Comment