دین شناسی

دین شناسی

(بیانی از حضرت عبدالبهاء)

( دین اسباب الفت و محبَت)
... در دنيا مجامع بسيار است لکن هر مجمعی را مقصدی و هر محفلی را امری سزاوار. آنچه سزاوار مجامع دينی است محبّت است. مجامع دينی بايد سبب محبّت بين بشر شود. استثنائی ندارد... اديان الهی بايد سبب الفت و محبّت بين بشر شود زيرا اساس اديان الهی محبّت است. کتب مقدّسه را مطالعه کنيد که اساس دين الهی محبّت است. هر چند قوای ديگر هم ممکن است سبب الفت گردد لکن هيچ چيز مثل دين سبب الفت نمي شود. مثلاً ملاحظه کنيد که اساس دين الهی در زمان مسيح و بعد از آن سبب الفت شد. وقتي که حضرت مسيح ظاهر شد امم رومان، يونان، کلدان، آشور، مصر جميع با يکديگر در نهايت عداوت و بغضاء بودند مع ذلک به زودی جميع متّحد و متّفق شدند و نهايت الفت و محبّت بايکديگر پيدا کردند. امم مختلفه امّت واحده شدند. پس از اين فهميديم که دين الهی سبب محبّت و الفت است، سبب عداوت و بغضا نيست...
                                          خطابات حضرت عبدالبهاء جلد3 صص 86و87