۱۳۸پیام ۶ فروردین ۸ |
۶ شهرالبهاء ۱۶۶
۲۶ مارچ ۲۰۰۹
احبّای ممتحن موطن جمال قدم ملاحظه فرمایند
دوستان عزیز و محبوب،
(۱) از
قرار معلوم بعضی از مسئولین امور خواستار آنند که عدّه ای از اعضای جامعۀ
بهائی کتباً تعهّد نمایند که اقدامات و فعّالیّت های فردی و جمعی نخواهند
داشت و در صورت ارجاع خدمتی به ایشان از قبول آن امتناع خواهند ورزید. این
اقدام، اگر صحّت داشته باشد، نمایانگر آن است که بعد از تعطیل کار هیئت های
یاران و خادمین، گروهی از مقامات مسئول در صدد آن هستند که با اِعمال این
قبیل فشارها، شما را از حیات بهائی و ابراز عقاید و منویّات وجدانی خویش
باز دارند و برخلاف تعالیم ادیان الهی و موازین انسانی جمعی از شهروندان
خود را در واقع خلع عقیده و اندیشه نمایند.
(۲) قبول
تعالیم حضرت بهاءالله به معنای تعهّدی شخصی جهت تلاش در راه تکامل روحانی
فردی، فعّالیّت های اجتماعی به منظور کمک به شکوفایی جامعه ای فعّال و پویا
و کوشش برای بهزیستی و رفاه عمومی است. از جمله اقدامات جمعی جامعه، تمشیت
امور مربوط به احوال شخصی، تشکیل ضیافات نوزده روزه و دیگر جلسات بهائی،
کوشش در راه تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش اطفال، نوجوانان، جوانان و
بزرگسالان در زمینه های روحانی، علمی، هنری و اجتماعی و همچنین تشویق و
حمایت از یکدیگر در این فعّالیّت ها و در راه خدمت به وطن و هموطنان عزیز
میباشد. حقّ مسلّم هر انسانی، آزادی در راه کسب علم و عمل بر اساس عقاید
شخصی در چارچوب اطاعت از قوانین مدنی و رعایت حکمت و ملاحظۀ اوضاع اجتماعی
است و هر اقدامی در جهت جلوگیری از این آزادی نقض آشکار حقوق بشر و مغایر
میثاق نامه های بین المللی و موازین عدالت اسلامی میباشد. با توجّه به این
اصول اساسی، درخواست امضای تعهّد فوق به منزلۀ تجاوز به حریم اندیشۀ انسانی
است.
(۳) استقامت
و ثبوت آن حاملان پیام محبّت و سالکان طریق وحدت موجب نهایت ستایش و تقدیر
این جمع است. در اعتاب مقدّسۀ علیا به یاد آن مظلومان به دعا مشغولیم.
[امضا: بیت العدل اعظم]
|
No comments:
Post a Comment