يکی از تعليمات حضرت بهاءالله

يکی از تعليمات حضرت بهاءالله که سابقه ی آن را از جمله میتوان در کتاب مستطاب ايقان که به سال ۱۸۶۲ م، مطابق ۱۲۷۸ هـ. ق. در بغداد نگاشته شده، جستجو کرد، اتحاد اديان و وحدت مظاهر الهی، يعنی پيامبران است و اين تعليم هنگامی به بشر اعلام شد که نه فقط رقابت، بلکه خصومت ميان اديان در حد اعلی بود و حتی پيروان برخی از اديان، معتقدان به اديان ديگر را نجس و پليد میانگاشتند و برای پيروان خود قائل به انحصار حقيقت و امتياز رستگاری بودند. حضرت بهاءالله هم از ابتدا به صراحت اعلام کردند که مظاهر الهی و همهی اديان از منشأ واحدی برمیخيزند و هدفی واحد که همان احيای روحانی و اصلاح اخلاقی بشر است، در نظر داشته و دارند.
آن حضرت از جمله در ايقان شريف فرمودهاند: «حاملان امانت احديه که در عوالم ملکيه به حکم جديد و امر بديع ظاهر میشوند، چون اين اطيار عرش باقی از سماء مشيت الهی نازل میگردند و جميع برای امر مبرم ربانی قيام میفرمايند، لهذا حکم يک نفس و يک ذات را دارند.» (ص ۱- ۱۰۰) و در کتاب مستطاب اقدس که گنجينهی حدود و احکام شريعت جديد است، به صراحت دستور میفرمايند که: «عاشروا مع الاديان کلها بالروح و الريحان»، يعنی با اهل اديان به شادی و محبت و صفا معاشرت کنيد