هموطنان عزیز

حال آیا پسندیده است که هموطنان عزیز، از این ادیان آسمانی که از ایران زمین برخاسته و بسیاری از متفکرین را تحت تاثیر آثار و دیدگاه خود قرار داده، بی خبر باشند و یا آگاهی آلوده به غرض و نادرست در مورد آنها داشته باشند؟ آیا این قدر نشناسی و کفر نعمت نیست؟ چنانچه، حضرت عبدالبهاء میفرماید: خدا چه نعمتی به ایران عنایت فرمود و لکن قدر ندانستند. در یکی از الواح مقدسه بهائی آمده است: ” بگو ای عباد! باب رحمتم را که بر وجه اهل آسمانها و زمین گشودم بدست ظلم و اعراض مبندید و سدره مرتفعه عنایتم را بجر و اعتساف قطع مکنید…بصفاتم متصف شوید تا قابل ورود ملکوت عزم شوید و در جبروت قدسم در آئید… اگر چشم انصاف بگشائید جمیع حقایق ممکنات را از این باده جدیده بدیعه سرمست بینید و جمیع ذرات اشیاء را از اشراق انوارش مشرق و منور خواهید یافت. فبئس ما اًنتم ظنتم و ساء ما اًنتم تظنون…”. مگر نه آن است که خداوند در قرآن کریم بشارت و مژده رحمت به بندگان میدهند: الذین یستعمعون القول فیتبعون احسنه اولئک الذین هدئهم الله و اولئک هم اولوا الالباب ( آن بندگانی که سخن بشنوند و به نیکوتر آن عمل کنند، آنان هستند که خدا آنها را هدایت فرموده و هم آنان به حقیقت، خردمندان عالمند).